Mindhunter to innowacyjny suplement nootropowy, który zawiera aniracetam, phenylpiracetam oraz alpha-gpc. Jego skład został opracowany na podstawie badań naukowych oraz osobistych odczuć użytkowników. Co zawiera w swoim składzie? Czy warto stosować Mindhuntera? Na wszystkie pytania odpowiadamy w tekście. 

FENYLOPIRACETAM

Phenylpiracetam został stworzony przez Rosyjskich naukowców z przeznaczeniem dla kosmonautów i wspierania ich funkcji poznawczych, zachowania uważności, jak i znoszeniu stresu psychicznego podczas długich lotów kosmicznych.

Należy do związków z rodziny grupy racetamów, które charakteryzują się zwiększeniem produkcji acetylocholiny, poprawą ukrwienia mózgu i wszelkimi korzyściami z tym związanymi, przez co związki te znalazły swoje zastosowanie w chorobach mózgu, jak i w poprawianiu funkcji poznawczych (1, 2).

Znany jest ze swoich psychostymulujących własności i zwiększa on aktywność ruchową (badanie na zwierzętach), co jest wskaźnikiem potencjału stymulującego tego typu środków. Zwiększa poziom energii i pobudzenia, a także posiada własności zwiększania motywacji oraz znoszenia senności w stopniu większym, niż metylofenidat i amfetamina (3).

Własności energetyzujące fenylopiracetamu są tak duże, że wiele osób raportuje jego skuteczność odnośnie do zwiększania produktywności, znoszenia zmęczenia na poziomie wyższym, niż modafinil, przez co może stanowić dla niego bezpieczniejszą alternatywę, która nie wpływa negatywnie na neuroplastyczność mózgu (4).

Główne odczucia, jakie odnotowują użytkownicy phenylpiraceetamu to (5):

• Poprawa skupienia,
• Zwiększony poziom motywacji do działania,
• Podniesiony poziom energii.

Z zastosowań fenylopiracetamu warto odnotować, iż odwraca on niektóre ze skutków ubocznych benzodiazepin (6, 7, 8, 9). Jak wykazują badania na modelu zwierzęcym – medykamentów używanych powszechnie w stanach lękowych, czy bezsenności na tle nerwicowym. Obejmowało to zwiększenie zachowanie instrumentalne (zwiększona motywacja przy obciążeniu), hamowanie oczopląsu, oraz działanie przeciwdrgawkowe.

Jednym z najważniejszych skutków działania fenylopiracetamu jest jego zdolność do wiązania się z transporterem dopaminy (inhibitor DAT) (10). Prowadzi to do zwiększenia ładunku dopaminy i wzmocnienia jej sygnalizacji. Co ciekawe, podobny mechanizm wykorzystują również substancje zakazane o działaniu stymulującym, takie jak kokaina. Jednak w ich przypadku oddziałują one również neurotoksycznie. W przypadku fenylopiracetamu ten oddziałuje neuroprotekcyjnie i przeciwzapalnie, m.in. przez jego własność poprawy ukrwienia mózgu. Wiąże się to również z lepszym jego dotlenieniem, zwiększonym transportem składników odżywczych oraz efektywniejszym odprowadzeniem obciążających go metabolitów.

Wyjątkowe działanie fenylopiracetamu pod kątem zwiększania motywacji i poziomu energii. Związane jest to z jego dopaminergicznym oddziaływaniem obejmuje również to, iż nawet jego pojedyncza dawka zwiększa zagęszczenie receptorów D2 i D3 dopaminy (11,12).

ANIRACETAM

Aniracetam, należący do rodziny racetamów, zaliczany jest do grupy AMPAkin, czyli grupy związków nootropowych, które regulują pracę receptorów AMPA w mózgu. Owe receptory są zaangażowane w neuroprzekaźnictwo glutaminianu i wpływają na transmisję na poziomie synaptycznym. Efektem tego jest lepsze pobudzenie, ale wynikające z bardziej efektywnej pracy neuronów, zamiast ich stymulowania, jak np. przy użyciu kawy, gdzie taka stymulacja może nieść za sobą pewne skutki uboczne, jak rozdrażnienie.

Jest substancją cholinergiczną, to znaczy, że prowadzi do podniesienia statusu acetylocholiny w mózgu. Znany jest ze swoich własności obniżających stany lękowe. Z racji, iż jest AMPA-kiną, podnosi stopień czujności, pobudzenia, gotowości do działania oraz usprawnia pamięć. Związki tego typu, choć mają tendencję do stymulowania układu nerwowego, to nie powodują skutków ubocznych, jak np. te wynikające z nadużywania kawy.

Wywodzi się z piracetamu, lecz różni się od niego znacząco. Aniracetam jest łatwiej dostępny dla mózgu przez swoją lipofilność (jest związkiem potrzebującym tłuszczy do swojego transportu), gdzie piracetam rozpuszczalny jest w płynach. Poza tym jego działanie jest szybciej odczuwalne od piracetamu, ale przy tym krótsze. Ciekawostką jest, że piracetam w ok. 90% jest tracony w wątrobie i tylko pozostałych ok. 10% dostaje się do mózgu [12], gdzie aniracetam wykazuje niemal 100% dostępności w organizmie [13].

Jakich jeszcze korzyści nam dostarcza?

W kontekście wpływu na mózg, oba wspierają proces uczenia się, zapamiętywanie informacji, działają neuroprotekcyjnie (a także naprawiają szkody w mózgu). Aniracetam posiada dodatkowe plusy, jak łagodzenie stanów lękowych, ułatwia rodzenie sobie ze strachem oraz zmniejsza symptomy depresji [14]. Dodatkowo poprawia łatwość w nawiązywaniu kontaktów. Jest to prawdopodobnie wynikiem zwiększenia aktywności dopaminy i serotoniny w mózgu (w korze przedczołowej) pośrednio przez stymulację receptorów AMPA.

Poza wpływem na pewne parametry mózgu, które rzutują na nasze samopoczucie czy produktywność, wykazuje również działanie w kontekście zdrowia mózgu. Główne prozdrowotne działanie opiera na mechanizmie stymulowania receptorów AMPA, co zmniejsza desensytyzację receptorów glutaminianu (czyli mówiąc prościej, receptory glutaminianu mogą efektywniej transmitować sygnały). Neuroprzekaźnik ten wspiera proces uczenia się, zapamiętywania przyswojonych informacji, a także wspiera ochronę neuronów na drodze stymulacji BDNF [15].

Kolejnym procesem pozytywnym procesem jest wpływ na gospodarkę dopaminy i serotoniny. Te neuroprzekaźniki w dużej mierze odpowiadają za samopoczucie, chęć kontaktu z innymi ludźmi, tym samym redukują szkodliwy wpływ stresu emocjonalnego na mózg. Glutaminian jest antagonistą neuroprzekaźnika GABA. GABA oddziałuje hamująco (kojąco) na układ nerwowy a glutaminian go stymuluje. Nadmiar glutaminianu jest toksyczny dla neuronów, przestymulowuje je i doprowadza do uszkodzenia. Wszystko sprowadza do odpowiedniego bilansu tych neuroprzekaźników, gdyż niedobór glutaminianu zaburza percepcję, utrudnia naukę. Aniracetam pozwala zrównoważyć poziom aktywności glutaminianu właśnie przez aktywację receptorów AMPA zaangażowanych w jego prawidłową, zbalansowaną transmisję.

Główne cechy 

• W przeciwieństwie do piracetamu rozpuszczalnego w wodzie, aniracetam rozpuszczalny jest w tłuszczach, przez co łatwiej przenika barierę krew-mózg, która za zadanie ma ochronę przed przepuszczaniem rozmaitych związków chemicznych do mózgu,
• Działa szybciej i znacznie dłużej od piracetamu, z którego
• Sprawdza się przy podnoszeniu f. kognitywnych na czas poniżej 3 godzin,
• Mocniej oddziałuje na zwiększenie możliwości skupienia, używanie pamięci, oraz działa bardziej energetyzująco, niż piracetam,
• Skuteczniej zwiększa przepływ krwi przez mózg niż piracetam,
• Może oddziaływać antydepresyjnie, poprawiać samopoczucie.

ALPHA-GPC działanie nootropowe

Alpha-GPC (alfa-glicerylofosforylcholina) jest źródłem choliny – fosfolipidu. Współtworzy neuroprzekaźnik acetylocholinę, rzutujący na proces zapamiętywania informacji, konsolidowania pamięci oraz możliwość skupiania uwagi na wykonywanych zadaniach [16]. Alpha-GPC jest łatwo dostępną formą choliny, zawierającą jej ok. 50% masy w swojej cząsteczce, która szybko przedostaje się przez barierę krew-mózg (17). Alpha-GPC wpływa również na siłę kurczu mięśni szkieletowych, poprawiając siłowe rezultaty (18)

Dopamina – alpha-GPC zwiększa koncentrację dopaminy w mózgu. Robi to w  sposób nieco inny, niż inna forma źródła choliny – cytykolina, prowadząc tym samym do zwiększenia stanu pobudzenia, chęci i motywacji do działania oraz poprawy samopoczucia psychicznego (19).

Podsumowanie 

Synergiczne połączenie składników (phenylpiracetam, aniracetam, alpha-GPC) przekłada się na szerokie działanie nootropowe, ale również i zaawansowane działanie neuroprotekcyjne, anksjolityczne, antydepresyjne, stabilizujące nastrój ukierunkowując go w stronę pozytywną. Z racji, iż, niektóre osoby mogą odczuwać phenylpiracetam w sposób nadmiernie je energetyzujący, został on uzupełniony o racetamem, który stabilizuje poziom energii – aniracetam. Połączenie to zwiększa potencjał produktu o typowy dla racetamów mechanizm zwiększonego wychwytu choliny oraz poprawy ukrwienia mózgu i komunikacji pomiędzy półkulami mózgowymi przez pobudzenie działa modzelowatego. Nieodłącznym elementem stosowania racetamów jest donor choliny, jakim w tym przypadku jest jego najefektywniejsza z dostępnych w obrocie form – alpha-GPC. Zwiększa on potencjał racetamów, jednocześnie hamując ich potencjał skutków ubocznych, związany z drenażem zasobów choliny.

Produkt zwiększa możliwości poznawcze mózgu (skupienie, analiza informacji, tempo pracy umysłowej, zwiększone zasoby tzw. pamięci roboczej, szybsze poruszanie się w obszarze zgromadzonych informacji), jak również zwiększa możliwości wysiłkowe (tzw. w ciężkich bojach siłowych czy sportach stawiających na siłę eksplozywną), w przypadku zwalczania prokrastynacji czy działaniu ukierunkowanym na neuroprotekcję np. w sportach kontaktowych, czy po zastosowaniu niektórych szkodliwych substancji psychoaktywnych.

Preparat należy przyjmować po posiłku lub w towarzystwie tłuszczy, z racji lipofilnego charakteru użytych w składzie racetamów. Dawka nie powinna być powtarzana częściej niż 3-4 x w tygodniu, z racji potencjalnego budowania tolerancji na użyty w składzie phenylpiracetam.

Źródła do publikacji naukowych

FENYLOPIRACETAM
1. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8061686/
2. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1742-7843.2011.00742.x
3. https://patents.google.com/patent/EP2891491A1/en
4. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0028390812003449
5.https://www.reddit.com/r/Nootropics/comments/mvkp8p/survey_results_phenylpiracetam_april_survey/
6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20166767/
7. https://link.springer.com/article/10.1134/S1819712411020048
8. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6403074/
9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5973310/
10. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32279140/
11. https://link.springer.com/article/10.1134/s1819712411020048
ANIRACETAM
12. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19025058/
13. https://link.springer.com/article/10.1007/s10578-007-0084-3
14. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12070527/
15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10627576/
16. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24156263/
17. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1428296/
18. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29042830/
19. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3709792/